Ozan Cemay- Çığ Faciası

ÇIĞ FACİASI

Karlar yağmıştı son kışta,

İnceden inceden.

Dağlar, ovalar beyaz giyinmişti,

Gündüzün aydınlığında.

Sonra akşam geldi apansız,

Ayazlar esti karanlıklarda,

Uzaklarda bir baykuş öttü,

Ölüm soğukluğunda

Karlar koptu zirvenin dişlerinden,

Çığ kondu adı

Aşağılara doğru dörtnal gelirken,

Önce rüzgârı çarptı ölümün,

Duvarlar, damlar yıkıldı,

Beyaz balyozlarla.

Bazı insanlar öldü,

Ecel teri dökemeden.

Bazıları kurtuldu sessizce,

Bu korkunç hengâmeden.

OZAN CEMAY